«Ոչինչ առանց պայքարի չի տրվում»
Երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանի վերջին հանդիպման հարցուպատասխանն էի նայում:
2.5 ժամ նախագահը Հայաստանի ներքին ու արտաքին օրակարգին վերաբերվող հարցերին էր պատասխանում` մատչելի, հիմնավոր, անկեղծ, որոշ դեպքերում` այն համեմելով հումորային պատմություններով կամ ակնարկներով:
Մեծ թվով անձինք, դերակատարներ իրենց կարող են գտնել այդ հարցուպատասխանում, որովհետև այս կամ այն ձևով դրան առնչվել են:
Կային պատասխաններ, որոնց մասին, նախագահը, թեև այլ առիթներով խոսել էր, սակայն դրանք կամ «մոռացության» են տրվել կամ պարզապես իրենց հասցեատերերին չեն հասել:
Մի խոսքով, արժե նստել ու երկար նայել, որովհետև դրանք պարունակում էին կարևոր պատմական փաստերից մինչև ներքաղաքական ակտուալություն ներկայացնող թեմաներ և շատերն իրենց փնտրածը հաստատ կգտնեն:
Իհարկե, խոսքն այն մարդկանց մասին է, ովքեր անկեղծորեն փնտրում են ճշմարտությունը, այլ ոչ թե մութ սենյակում սև կատու փնտրում:
Այնուամենայնիվ, ողջ օրվա ընթացքում անընդհատ գլխումս այդ հանդիպմանը հնչած հետևյալ սկզբունքն էր` «ոչինչ առանց պայքարի չի տրվում», որովհետև սա զուտ հաջողություն փնտրող ուժի/ուժերի բանաձևը չէ, այլ այն պետք է ուղեկցի յուրաքանչյուրին` անկախ իր մասնագիտությունից և աշխատանքային բնագավառից:
Տիգրան ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ